Οι άνθρωποι ξοδεύουν δισεκατομμύρια για να ανακαλύψουν χιλιαδες φάρμακα που θεραπεύουν το σώμα (περιτύλιγμα) αλλα δεν ξοδεύουν ούτε ένα ευρώ για να ανακαλύψουν την “αγάπη” που θεραπεύει την ψυχή (περιεχόμενο) !
Εάν τις γλώσσες των ανθρώπων μιλώ και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έγινα χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που αλαλάζει. [
Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας και κατέχω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, κι αν έχω όλη την πίστη, ώστε και όρη να μετακινώ, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα.
Και αν μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα, και αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, ποιο το όφελος;
Η αγάπη μακροθυμεί, είναι γεμάτη καλοσύνη· η αγάπη δεν είναι ζηλότυπη, δεν μεγαλαυχεί, ούτε επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν είναι εγωιστική, δεν είναι ευερέθιστη, δεν θυμάται το κακό, δεν χαίρεται με την αδικία, μετέχει όμως στη χαρά για το ορθό· όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
Όταν όμως έλθει το τέλειο, το μερικό θα παύσει να υπάρχει. Όταν ήμουν μικρό παιδί, μιλούσα σαν μικρό παιδί, σκεπτόμουν σαν μικρό παιδί, συλλογιζόμουν σαν μικρό παιδί. Όταν έγινα άντρας, κατάργησα τους τρόπους του νηπίου. Γιατί τώρα βλέπουμε αμυδρά σαν μέσα σε καθρέφτη ” τότε όμως” θα βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο.
Τώρα η γνώση μου είναι μερική, τότε όμως θα έχω πλήρη γνώση, όπως και ο Θεός ήδη στην εντέλεια με γνωρίζει.
Στο τέλος μένουν αυτά τα τρία: η πίστη ,η ελπίδα, η αγάπη· και από αυτά το μέγιστο η αγάπη.
Τι σημαίνει ότι το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη;
Το Α’ Κορινθίους 13:13 λέει, «Και τώρα αυτά τα τρία παραμένουν: πίστη, ελπίδα και αγάπη. Αλλά το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη». Αυτό έρχεται αμέσως μετά την εύγλωττη και διάσημη περιγραφή του Παύλου για το τι είναι η αληθινή αγάπη.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να πούμε ότι η αγάπη είναι η μεγαλύτερη.
Το Α’ Κορινθίους 13:13 απαριθμεί την αγάπη μαζί με την πίστη και την ελπίδα ως δώρο που διαρκεί για πάντα. Η διαρκής φύση της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης τα κάνει μεγαλύτερα από όλα τα άλλα χαρίσματα του Πνεύματος, τα οποία είναι προσωρινά. Τα χαρίσματα της προφητείας, των γλωσσών και της γνώσης αναφέρονται στο 1 Κορινθίους 13:8 ότι τελειώνουν. Από τα τρία «για πάντα δώρα», η αγάπη είναι το μεγαλύτερο.
Η αγάπη είναι μεγαλύτερη από την πίστη και την ελπίδα στο ότι τόσο η πίστη όσο και η ελπίδα εξαρτώνται από την αγάπη για την ύπαρξή τους. Χωρίς αγάπη, δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή πίστη. μια πίστη χωρίς αγάπη δεν είναι παρά μια κενή θρησκευτική άσκηση.
Όπως λέει ο Παύλος, «Αν έχω πίστη που μπορώ να μετακινήσω βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα» (Α’ Κορινθίους 13:2). Χωρίς αγάπη, δεν μπορεί να υπάρξει γνήσια ελπίδα. μια ελπίδα χωρίς αγάπη είναι οξύμωρο, γιατί δεν μπορούμε πραγματικά να ελπίζουμε σε κάτι που δεν αγαπάμε. Η πίστη και η ελπίδα είναι νεκρά, στείρα πράγματα αν δεν συνοδεύονται από αγάπη.
Ένας από τους λόγους που η αγάπη είναι το μεγαλύτερο δώρο είναι ότι είναι απαραίτητη για τη φύση του Θεού. Το Α’ Ιωάννη 4:8 μας λέει ότι ο Θεός είναι αγάπη. Το βιβλίο των τριών επιστολών του Ιωάννη είναι γεμάτο με θέμα την αγάπη.
Ο Θεός μας δίνει την αγάπη Του και αντανακλούμε αυτή την αγάπη πίσω σε Αυτόν: «Αγαπάμε επειδή πρώτος μας αγάπησε» (Α’ Ιωάννη 4:19).
Ο Ιησούς είπε: «Όπως ο Πατέρας με αγάπησε, έτσι και εγώ σας αγάπησα. Τώρα μείνε στην αγάπη μου. Εάν τηρήσετε τις εντολές μου, θα παραμείνετε στην αγάπη μου, όπως εγώ έχω τηρήσει τις εντολές του Πατέρα μου και παραμένω στην αγάπη του. Σας το είπα αυτό για να είναι η χαρά μου μέσα σας και η χαρά σας να είναι πλήρης.
Η εντολή μου είναι η εξής: Αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως σας αγάπησα εγώ. Μεγαλύτερη αγάπη δεν έχει κανείς από αυτό: να δώσει τη ζωή του για τους φίλους του. . . . Δεν με διάλεξες εσύ, αλλά εγώ σε διάλεξα και σε διόρισα για να πας και να καρποφορήσεις —καρπός που θα διαρκέσει— και για να σου δώσει ο Πατέρας ό,τι ζητήσεις στο όνομά μου. Αυτή είναι η εντολή μου: αγαπάτε ο ένας τον άλλον»
(Ιωάννης 15:9–17). Εδώ βλέπουμε ότι η αγάπη είναι κάτι που υπήρχε πάντα ανάμεσα στα πρόσωπα της Τριάδας. Η αγάπη δεν έχει αρχή και δεν τελειώνει. Και αυτή είναι η αγάπη στην οποία είμαστε καλεσμένοι. Ο Ιησούς επιθυμούσε και οι μελλοντικοί πιστοί να είναι μέρος της αγάπης Του: «Σε έχω κάνει γνωστό σε αυτούς και θα συνεχίσω να σε γνωστοποιώ, προκειμένου η αγάπη που έχεις για μένα να είναι μέσα τους και εγώ ο ίδιος να είμαι μέσα αυτούς» (Ιωάννης 17:26).
Ο Ιησούς δίδαξε ότι και οι δύο μεγαλύτερες εντολές περιλαμβάνουν την αγάπη, το μεγαλύτερο δώρο: «Αγάπα τον Κύριο τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλο σου το μυαλό.» Αυτή είναι η πρώτη και μεγαλύτερη εντολή. Και το δεύτερο μοιάζει με αυτό: «Αγάπα τον πλησίον σου ως τον εαυτό σου.» Όλος ο Νόμος και οι Προφήτες εξαρτώνται από αυτές τις δύο εντολές» (Ματθαίος 22:37–40).
H αγάπη είναι το μεγαλύτερο δώρο: «Επειδή η πίστη και η ελπίδα είναι δικές μας: η αγάπη διαχέεται μεταξύ άλλων». Με άλλα λόγια, η πίστη και η ελπίδα ωφελούν τον κάτοχο, αλλά η αγάπη πάντα ωφελεί τον άλλον. Στο Ιωάννη 13:34–35 ο Ιησούς λέει: «Μια νέα εντολή σας δίνω: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Όπως εγώ σας αγάπησα, έτσι πρέπει να αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Από αυτό θα ξέρουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν αγαπάτε ο ένας τον άλλον». Η αγάπη πάντα απαιτεί ένα «άλλο» ως αντικείμενο. η αγάπη δεν μπορεί να παραμείνει μέσα της, και αυτό είναι μέρος αυτού που κάνει την αγάπη το μεγαλύτερο δώρο.
Η αγάπη είναι ο πυρήνας του χαρακτήρα του Θεού και κεντρική στη χριστιανική ζωή. Ο νόμος του Χριστού είναι να αγαπάμε τον Θεό και να αγαπάμε τους άλλους. Η αγάπη εμποτίζει όλα όσα κάνει ο Θεός και πρέπει να εμφυσήσει όλα όσα κάνουμε εμείς. «Η αγάπη ποτέ δεν εκλείπει» (Α’ Κορινθίους 13:8), και δεν θα σταματήσει ποτέ. Εξαιτίας αυτού, η αγάπη είναι μεγαλύτερη από την ελπίδα και την πίστη.
